Hallo allemaal,

Mijn eerste twee weken Vietnam zitter erop en ik heb nu een duidelijk beeld van hoe mooi het land is en hoe de vietnamese cultuur is. Momenteel bevind ik me in Hoi An een oude historische plaats dichtbij de kust. Helaas zit het weer de laatste week niet erg mee, hele dagen regen waardoor bezienswaardigheden bezichtigen lastig wordt. Gelukkig klaart het weer vandaag op en zal ik morgen beginnen met het verkennen van de omgeving rond Hoi an en met een beetje geluk wat zon meepikken op het strand.

De laatste week heel veel meegemaakt, veel kilometers afgelegd, veel interessante mensen ontmoet en 2x hebben de vietnamezen geprobeerd mij op te lichten. Laat ik eerst beginnen bij Sapa, want daar was ik de vorige keer geindigd. Sapa maakte alle beloftes waar die ik in gedachten had. Een mooi mysterieus dorp hoog in de bergen, met vriendelijke mensen, prachtige rijstterrassen en veel cultuur. Eigenlijk ben ik er iedere dag op uitgetrokken, motor met chauffeur ingeschakeld die mij bracht naar de bergstammen. Bij ieder dorp wordt je zeer vriendelijk ontvangen door de stam en wordt je rondgeleid door hun dorp en vertellen ze alles over hun levenstijl. Ik was zeer verbaasd dat zij redelijk goed engels spraken, maar dat komt doordat toerisme de laatste jaren voor hen de belangrijkste inkomstenbron is geworden. Voordat het toerisme hier op gang kwam, waren zij de armste bevolking van Vietnam, maar daar is nu snel verandering in gekomen. Zij verdienen hun geld nu, door zelfgemaakte kleding, sierraden en instrumenten aan de toeristen te verkopen.

In Sapa een oud nederlands koppel ontmoet (rond de 70) die door Vietnam en China gaan fietsen. Petje af voor hen, want Vietnam en China zijn niet zo vlak als Nederland. Verder ook een interessant stel ontmoet die al voor lange tijd in New York wonen. Meer dan 30 jaar geleden zijn zij als chemisten verhuisd naar amerika om te werken in de ruimtevaarttechnologie. Een zeer intelligent koppel, met kinderen die aan Harvard en Yale gestudeerd hebben. Samen zaten we in de nachttrein van Sapa naar Hanoi en hebben veel leuke gesprekken gehad.

Aangekomen in Hanoi had ik een belangrijke keuze te maken. Naar Halong Bay of niet, Halong Bay is eigenlijk de plek die je gezien moet hebben in Vietnam. Een baai met allemaal karstgebergtes die uit de zee komen. Toch heb ik besloten om dit niet te zien, aangezien het weer niet mee zat, ik geen zin had om bedolven te worden onder het massatoerisme en bovendien helemaal geen zin had om nog een dag langer te blijven in Hanoi. Hierdoor had ik een dag de tijd om de omgeving van Hanoi nog beter te bekijken, aangezien mijn nachtbus naar Hue zou vertrekken om 7uur. Eerst even door de lonely planet gebladerd wat de opties waren en daar kwam een prachtig natuurpark (Ba Vi) uit. Een park 70km bij Hanoi vandaan, waar waarschijnlijk geen enkele toerist te vinden zou zijn, ideaal voor mij dus. Een motortaxi ingeschakeld en een mooie prijs afgesproken voor een return trip 13 dollar. De tocht naar Ba Vi was echt geweldig, vooral omdat mijn chauffeur totaal geen idee had hoe we moesten rijden en daardoor kwamen we echt op de meest afgelegen plekken terecht. Het meest interessante vond ik wel een illegaal hanengevecht, erg wreed om te zien. Aangekomen in het park probeerde mijn chauffeur mij af te zetten, hij zei dat ik voor de terugrit nog eens 13 dollar moest betalen. Haha dacht het even niet, op dit soort momenten moet je je rustig houden en vooral je geld in broekzak. Na veel gejammer hield hij eindelijk op, want anders kreeg hij geen ene cent. Bavi was erg mooi, maar helaas was het bewolkt en de berg te stijl om hem per motor tot de top te rijden.

Aangekomen in Hanoi de bus gepakt naar Hue. Voor het eerst dat in mijn leven dat een soort van bedden in de bus zag, maar gelukkig waren de bedden 1.85lang waardoor ik er precies in paste. Hue is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam en vele keizers liggen hier begraven in tombes. Het oude gedeelte van de stad is omgeven door een citadel. Helaas waren het alleen maar regenachtige dagen in Hue, waardoor de omgeving bezichtigen geen zin had. Wel had ik de tijd om het oude gedeelte van de stad te verkennen en dat was erg mooi. Mijn laatste dag daar iets grappigs meegemaakt. Een Vietnamese oude man ontmoet die zich erg vriendelijk voor deed aangezien ik nederlander was en hij veel familie had wonen in Nederland. Hij wilde graag wat eten en een paar biertjes met mij drinken. Natuurlijk vertrouwde ik het bij voorbaat al niet, maar toch wilde ik weten hoe dit zou aflopen. Eerst had hij me afgezet in het oude gedeelte van de stad aangezien ik nog wat dingen wilde bezichtigen en later pikte hij mij me weer op om wat te eten en te drinken. Na gezellig gedronken te hebben, wilde hij koste wat het kost de rekening betalen, ik zei oke. Hij wilde dat ik een fles wijn zou kopen aangezien hij die avond naar de tempel ging en na gebeden te hebben wilde proosten met zijn vrienden op Nederland. Dat wilde ik wel dus wij samen naar een winkel, wilde die beste man alleen flessen van rond de 30 dollar. Deze man bleek dus alleen maar uit te zijn op mijn geld en dat ging hij in geen geval krijgen, erg grappig allemaal, heb hem 4 dollar gegeven voor het eten en drinken en hem vriendelijk bedankt.

Deze blog wil ik eindigen met een gedicht. Een prachtig gedicht waar de amerikaanse immigrant mij op gewezen heeft. Het is een diep gedicht met erin verborgen het doel van het reizen.

Ithaka - C.P. Cavafy

When you start on the way to Ithaca,
wish that the way be long,
full of adventure, full of knowledge.
The Laestrygones and the Cyclopes
and angry Poseidon, do not fear:
such, on your way, you shall never meet
if your thoughts are lofty, if a noble
emotion touch your mind, your body.
The Laestrygones and the Cyclopes
and angry Poseidon you shall not meet
if you carry them not in your soul,
if your soul sets them not up before you.

Wish that the way be long,
that on many summer mornings,
with great pleasure, great delight,
you enter harbours for the first time seen;
that you stop at Phoenician marts,
and procure the goodly merchandise,
mother-of-pearl and corals, amber and ebony,
and sensual perfumes of all kinds,
plenty of sensual perfumes especially;
to wend your way to many Egyptian cities,
to learn and yet to learn from the wise.

Ever keep Ithaca in your mind,
your return thither is your goal.
But do not hasten at all your voyage,
better that it last for many years;
And full of years at lenght you anchor at your isle
rich with all that you gained on the way;
do not expect Ithaca to give you riches.

Ithaca gave you your fair voyage.
Without her you would not have ventured on the way.
But she has no more to give you.

And if you find Ithaca a poor place, she has not mocked you.
You have become so wise, so full of experience,

that you should understand already what these Ithacas mean.