Goodbye Vietnam

Na mijn laatste paar dagen in Vietnam doorgebracht te hebben ben ik weer aangeland in Thailand. Ik heb mijn laatste paar dagen in Vietnam niet stilgezeten. Moet eerlijk zeggen dat ik wel een beetje teleurgesteld was dat ik Saigon moest verlaten, want het is echt een geweldige stad, maar niet getreurd, want het is geen straf om Saigon te verlaten voor het modernere Bangkok. Bovendien kan ik niet meer wachten om eindelijk weer Thais te eten, de thaise keuken is toch wel de beste van de wereld.

Mijn laatste paar dagen in Saigon heb ik niet veel anders gedaan, dan wat ik al die tijd heb gedaan. Beetje rondhangen en de stad verkennen, ook ben ik bij een aantal vietnamezen thuis geweest, bizar was dat 1 daarvan een kamer deelde met 7 mensen, terwijl de kamer niet groter was dan 6m x 2,5m. Dit alles om kosten te besparen, want het loon wat sommige hier verdienen is echt drastisch laag.

Na een tijd in de stad gehangen te hebben werd het maar eens tijd om weer op pad te gaan. Had al een tijd niet meer geluierd op het strand, dus besloot ik een bus te pakken naar het dichtsbijzijnde strand van Saigon: Vung Tau. Het is moeilijk is om Vung Tau te beschrijven, ik denk dat het ooit een prachtig en rustig strand was, maar aangezien het zo dichtbij Saigon gelegen is, is het voor de inwoners de ideale plek voor een dagtrip om te relaxen. Hierdoor is Vung Tau een commercieel centrum geworden wat volgebouwd is met hotels en het strand lijkt wel een drukke winkelstraat. Het strand loopt over van de straatventers en motors die over het strand rijden om hun spullen te kunnen verkopen. Ontspannen is het strand dus niet, maar je hoeft je niet druk te maken dat je hier verhongert, want echt alles kan a la minute hier voor je neus op strand worden bereidt. Het strand is wel mooi en breed, met uitzicht op eilanden die zich uit de zee verrijzen daarnaast is de zee rustig en daardoor ideaal om in te zwemmen. Samenvattend Vung Tau is een strand waar je niet hoeft te komen om te ontspannen, maar absoluut wel een leuke ervaring om deze hectiek op het strand mee te maken.

In de omgeving van Saigon bevinden zich de Cu Chi tunnels, een groot ondergronds tunnelcomplex die de vietnamezen gebruikt hebben om te strijden tegen de amerikanen, voordat ik naar de tunnels ging heb ik eerst een bezoek gebracht aan de prachtige Cau Dai tempel. Het Cau Dai is een geloof waar ik zelf nog nooit eerder van gehoord had, maar het is een geloof dat 2 miljoen mensen in Vietnam belijden. Het Cau dauisme combineert de 4 geloven: Christendom, Boedhisme, Taoisme en Confucianisme. Aanhangers van deze 4 geloven komen bij elkaar in deze tempel en discussieren het geloof met elkaar. Wat mij aangaat een prima opzet om de basisprincipes van deze geloven met elkaar te combineren. Bovendien is de tempel echt prachtig om te bezoeken in tegenstelling tot alle andere tempels die ik in Vietnam heb bezocht. Het was zeer bijzonder om een dienst van deze tempel te kunnen aanschouwen, ik denk dat je dat wel kunt zien op de foto's.

Na mijn bezoek aan Cau Dai was het tijd voor de Cu Chi tunnels. Cu Chi is gelegen in de jungle en onder de grond is een uitgebreid stelsel van meer dan 200 km aan tunnels. Na een uitgebreide rondleiding door dit gebied heb ik weer meer respect gekregen voor de Vietnamezen, na alles wat zij hier tijdens de oorlog hebben meegemaakt hebben ze het land toch wel weer snel en goed opgebouwd en zijn zelfs nog open minded tegenover de westerse wereld, echt petje af. De Cu Chi tunnels zijn echt heel erg nauw, zelf heb ik 40 meter door de tunnels gekropen en dat vond ik meer dan genoeg, aangezien het in de tunnels ook erg heet is en ik veel te breed ben voor de tunnels haha. Verder heb ik veel van de vietnamese zelgemaakte boobytraps gezien en aanschouwd hoe de vietnamezen van de niet ontplofte bommen en ammunitie van de amerikanen omtoveren tot wapens.

Mijn laatste dagen in Vietnam heb ik doorgebracht in de Mekong Delta. De Mekong Delta is een groot gebied waar de rivier de Mekong zich splitst in vele rivieren om vervolgens uit te monden in de zee. Een prachtig gebied met veel water en kleine rivierdorpen en drijvende markten en onaangetaste jungle. Ik heb gekozen om naar Can Tho te gaan op aanraden van een nederlandse die ik in Hanoi had ontmoet en zelf leek het mij ook de perfecte uitvalbasis om de Mekong Delta te verkennen. Can Tho op zich zelf verschilt niet veel van ieder andere Vietnamese stad: veel motors, franse gebouwen, druk en overal eten. Daarom heb ik iedere dag een boot gehuurd om de omgeving te verkennen. Prachtig om met een kleine motorboot door de smalle kanalen van de Mekong te varen, dwars door dorpen langs de rivier of door de jungle. De mensen langs de rivier leven in erg simpele huizen en leven van wat de rivier hen biedt. De grond in de Mekong is erg vruchtbaar dus kunnen de mensen alles zelf verbouwen. Ik ben bij iemand thuis geweest die in zijn tuin alle vruchten verbouwde, een oude oorlogsveteraan die een lap grond heeft gekocht en daar een tuin van heeft gemaakt en deze aan toeristen tentoonstelt voor noppes. Uiteraard wel een vruchtensalade bij hem gegeten en het fruit was echt enorm lekker, heb vele nieuwe fruitsoorten hier gegeten. Tijdens mijn verblijf ook nog eens verslaafd geraakt aan Nuoc Mie of te wel sugarcane juice, in Can Tho hebben ze echt de beste sugarcane die ik ooit gedronken heb. Nu we het toch over eten en drinken hebben, in Can Tho heb ik voor het eerst in mijn leven slang gegeten en het was echt verrassend lekker. Echt het lekkerste vlees wat ik ooit gegeten heb. Heb van veel vietnamezen gehoord dat hond en rat nog lekkerder is, maar hond ga ik nooit en te nimmer proberen en voor rat was het helaas te laat.

Na mijn verblijf in Can Tho weer terug naar mijn hometown Saigon om daar de laatste 2 dagen te wachten op mijn vlucht naar Bangkok. Gedag gezegd tegen de mensen die ik hier heb ontmoet en voor de laatste keer een rondje door de stad gemaakt en nog wat t-shirts ingeslagen aangezien het hier echt spotgoedkoop is. Mijn laatste avond was ik zo dom om natuurlijk weer wat nieuwe gerechten te proberen, slakken en schelpen stonden op mijn menu. Slak viel mij wat tegen, maar de schelpen waren echt ontzettend lekker, helaas kon mijn maag deze maaltijd niet aan, wat resulteerde dat omstreeks 11uur pm een voedselvergiftiging het resultaat was. Lekker als je de volgende dag een vlucht heb om 8 uur ‘s ochtends en je de hele nacht in de weer ben met naar de wc te lopen. Maar ja niet alle momenten tijdens het reizen zijn leuk. Als een zombie de volgende dag naar het vliegveld en zo snel mogelijk naar Thailand waar je van het eten geen voedselvergifting krijgt. Echt hoor, het Vietnamese eten is bij vlagen goed, alleen het eten op straat is soms gewoon niet schoon voor ons westerlingen wat resulteert met een avondje verblijven boven de wc pot, erg jammer.

Ben nu al een aantal dagen in Thailand om te wachten op Mikolaj die wat avonturen met mij gaat beleven. Zal binnenkort even een update doen van mijn avonturen in Thailand, want heb echt een paar super dagen achter de rug.

Bruisend Saigon

Hallo allemaal,

Sinds mijn vorige verhaal heb ik eigenlijk niet meer verder gereist, ik ben nog steeds in Saigon, de reden hiervan is dat ik op mijn visum moest wachten. Gelukkig was het geen straf om op mijn visum te wachten, want Saigon is een geweldige stad om langer te verblijven, als ik verliefd kon worden op een stad dan was dat zeker Saigon. Niet dat Bangkok en Kuala Lumpur minder zijn, maar er hangt hier een bepaalde sfeer in de lucht (vlak naast de luchtvervuiling).

In mijn eerste verhaal over Vietnam heb ik jullie verteld dat ik hier in Vietnam me het meest in Azie heb gevoeld dan in alle andere landen die ik heb bezocht. Althans het beeld wat ik van Azie in mijn gedachte had dan. Zelfs in een metropool zoals Saigon (+ 10milj. inwoners) kun je midden in het centrum, als je een paar nauwe zijstraatjes inslaat het echte oude Azie ervaren. Oude vrouwtjes die allemaal nutteloze spulletjes verkopen op straat, mensen die buiten op een stretcher liggen te slapen, oude opa's die rustig zitten te genieten van hun peuk, een vrouw die midden op straat een kip slacht, vanalles valt er te zien in deze nauwe 1 meter brede straten die omgeven zijn met fraaie franse koloniale gebouwen. Deze straten zijn soms echt een doolhof en je hebt totaal geen idee welke richting je op gaat, maar dat maakt ook niet uit, want het is geweldig om in deze wir war van straten rond te dolen.

Mijn laatste 10 dagen in Saigon heb ik doorgebracht met wandelen door de stad, relaxen en kletsen in de parken, voetballen en badmintonnen en s' avonds achterop de motor de stad verkennen met vrienden die ik hier heb ontmoet. Saigon is echt een geweldige stad en ik verveel me dan ook geen moment hier. Alleen al buiten zitten op straat en kijken hoe het leven aan je voorbij vliegt is een geweldige ervaring. Iedereen leeft hier buiten op straat, aangezien het binnen te warm is en de kamers vaak gedeeld worden met meerdere personen. Erg grappig om 's avonds te zien is alle jonge koppeltjes die buiten zitten en elkaar het hof maken. Aangezien de vietnamese cultuur nog wat preuts is en een meisje of man meenemen naar huis ongemogelijk is tenzij je trouwt, zit iedereen buiten. Al weten veel toeristen dit niet, omdat die alleen in aanraking komen met de meisjes in het backpackersgedeelte en de prostituees op straat die je meerdere malen per dag aanspreken voor een massa (massage). Waardoor men vaak een verkeerd beeld creeert over hoe de vrouwen hier echt zijn.

Naast het feit dat ik door de stad geslenterd heb en veel mensen heb ontmoet, heb ik natuurlijk ook wat musea en andere bezienswaardigheden bezocht. Waaronder the people committee hall en de Notre Dame church. Het is erg leuk om deze prachtige gebouwen over dag te zien, maar het is nog veel leuker s'avonds. De gebouwen zijn dan mooi verlicht en veel vietnamezen hangen daar rond om te relaxen. Bij de kerk wordt er zelfs door een groep vietnamezen iedere avond buiten gebeden en gezongen, erg leuk om te zien.

Verder ben ik een dagje door de stad gereden en naar het rijke district van Saigon gegaan. District 7 verschilt echt enorm met de rest van Saigon. Het is er erg rustig en de straten erg breed en schoon. Deze wijk is gevuld met allemaal prachtige villas en appartementencomplexen die uitkijken op het water of op een mooi park. Daarna ben ik naar een wat armere wijk gegaan en dan zie je pas toch echt het verschil.

Een grappig verhaal is dat ik mijn kleren had laten wassen. Alleen beetje jammer dat ze tussen de witte was ook rode kleding hadden gedaan. Waardoor mijn shirts allemaal roze waren geworden. Jammergenoeg kon ik niet eens kwaad worden op die lui, want ze spraken geen woord engels. Dus ik dezelfde dag nog naar een markt om wat shirts te kopen, aangezien ik te bezweet was om dan ook maar iets te passen, heb ik het op de gok gekocht. Bleek later dat alles te groot was, ik weer terug naar de markt kon ik het standje niet meer vinden. Heb ik weer. Gelukkig de volgende dag nog een keer geprobeerd en de winkel gevonden en kon gelukkig alles nog ruilen.

Verder heeft Holger me twee keer gevonden in Saigon. Was erg grappig om deze dwaze duitster steeds te zien. Hij moest erg lachen dat ik nog steeds in Saigon was. Daarnaast ook een dagje rondgehangen met een brit in de shoppingmalls. Hij wilde voor de grap met de vrouwtjes flirten die in de Mall werken, maar zo grappig was het niet voor hem, omdat ze hem niet zagen staan en met mij begonnen te kletsen haha.

Nou wel weer genoeg geklets voor deze keer. Gegroet allemaal.

Hanoi naar Saigon

Hallo allemaal

Eindelijk even rustig de tijd genomen om een verhaal te schrijven. De laatste 10 dagen weer een hoop meegemaakt en gelukkig kan ik zeggen dat des te zuidelijker ik in Vietnam kom, des te leuker het wordt. Niet dat het noorden niet mooi was, maar de mensen zijn veel vriendelijker in het zuiden. Meerdere keren per dag heb ik spontaan leuke gesprekken met de lokale bevolking. Mensen die naast je komen zitten en gezellig een biertje met me willen drinken of meisjes die met je praten om hun engels te oefenen, hardstikke grappig allemaal. Weet je dat iedereen hier in het zuiden van Vietnam gek is van holland. Zeg hier holland en zij zeggen tulpen. Al zou je naar Vietnam goedkoop tulpen kunnen exporteren dan zou je een rijk man worden.

Op het moment bevind ik me in Ho Chi Minh city of zoals iedereen het hier nog noemt bij de oude benaming 'Saigon'. Saigon is verreweg de grootste stad van Vietnam, die explosief is gegroeid na de oorlog met naar schatting meer dan 10 miljoen inwoners. Het is een bruisende energieke stad, deze stad leeft. Was Hanoi al chaotisch qua verkeer, deze stad is nog vele malen erger. Naar schatting zijn er 4miljoen motors in bezit hier en ze rijden bijna allemaal tegelijker tijd op de weg, echt ongelooflijk. Voordat ik wat vertel over Saigon wil ik eerst terug naar Hoi An, waar ik de vorige keer met mijn verhaal gebleven was.

Hoi an is een verschrikkelijk leuke plaats, iedereen die deze plaats bezoekt blijft langer plakken dan hij in gedachte had, waaronder ikzelf. Hoi an is een plaats die gescheiden wordt door een rivier en maar 4km verwijderd is van een prachtig en rustig strand, het is omgeven door mooie karstgebergtes en Vietnam's oudste tempels bevinden zich hier. Bovendien is de lokale keuken van Hoi an in Vietnam erg beroemd, met gerechten als Wonton, White Rose en Cau Lau heb ik hier een week lekker zitten smullen. Mijn eerste paar dagen heb ik lekker rustig aan gedaan, een fiets gehuurd en een beetje de omgeving verkennen, 's middags naar strand en 's avonds wandelen door de oude binnenstad wat op de werelderfgoed lijst staat van Unesco en daardoor erg goed onderhouden wordt. Om de dag te eindigen lekker een biertje drinken voor 20 eurocent :)

Een van mijn laatste avonden had ik geluk, want het was volle maan festival, wat betekent dat de straten worden versierd met lampionnen en overal in de stad optredens zijn in traditionele muziek en dans. Ook laat de lokale bevolking voor geluk lampionnen te water op de rivier wat 's avonds echt een prachtig gezicht is. Diezelfde avond meegedaan met een Vietnamees spel tot veel genoegen van de lokale bevolking. Het was een soort van bingo, maar dan leuker met zang en dans. Helaas was het geluk niet aan mijn zijde, maar ik heb zeker veel lol gehad. De laatste dag ben ik samen met Holger, de duitser die me de laatste tijd achtervolgt naar 1500 jaar oude Champa tempels gegaan en daarna een boottocht over de rivier. Het was een mooie trip, leuk om te zien hoe de lokale bevolking de rivier bevist. Vaak doen een man en vrouw dit samen, de gehele dag op het water. 14 uur op elkaars lip in een kleine boot, het is maar waar je zin in hebt. Daarna ook nog wat dorpen bezocht die bekend staan om hun houtbewerking. Diezelfde avond vertrokken, een 18 uur durende bustrip naar Dalat een stad midden in de bergen van de centrale hoogvlakte van Vietnam. Gezellig 18 uur kletsen met Holger, alsof ik hem nog niet genoeg gesproken had.

Dalat staat in Vietnam bekend om zijn bloemen. Enorm veel kassen staan er in de omgeving van Dalat, het lijkt het westland wel. Heb hier een dagje een motor met chauffeur gehuurd om de omgeving te verkennen, 200 kilometer hebben we afgelegd door de bergen. Onderweg mooie watervallen gezien en wat oude tempels, helaas begon er een flinke moesson op de terugweg, maar gelukkig hadden we ponchos bij ons. Na 2 dagen had ik het wel gezien in Dalat wat eigenlijk bij Sapa een beetje in het niets valt. Het enige echt interessante was de markt waar ik later deze week wat foto's van zal uploaden.

On the road again, naar Saigon. De bus stopte gelukkig in de wijk waar alle hostels zijn, want na weer een lange dag in de bus had ik het wel een beetje gehad. Mijn eerste indruk was dat deze straat wel erg veel lijkt op Kao San Road in Bangkok, maar dan met minder toeristen. Diezelfde avond Holger van me af weten te schudden en even een biertje gaan drinken. Alleen dat even werd wat langer doordat er een lange moesson regen net startte, wat resulteerde dat de straten een grote rivier werd. Op de terugweg naar mijn hotel heb ik heel wat meisjes gered door ze naar de overkant van de straat te dragen, wat een gentleman ben ik toch :)
De volgende dag beetje rondgehangen rond de backpackerswijk en de parken rondom. De vietnamezen in Saigon zijn echt heel vriendelijk. Overal word ik uitgenodigd om mee te doen met sporten. De vietnamazen zijn helemaal weg van hooghouden met een shuttle, het lijkt wel een nationale sport hier. Verder heb ik ook veel gebadmintont en heel veel gekletst met studenten die hun engels willen oefenen. Echt niet te geloven terwijl ik dit verhaal zit te schrijven in een park, ben ik 3x onderbroken door studenten om gezellig te kletsten. Zo schiet mijn verhaal nooit op. Vandaag een beetje door de stad heen gereden met een motor. Heb een goede chauffeur gevonden die me naast de toeristische plekken ook echt Saigon heeft laten zien. Bovendien was deze man een veteraan en had veel te vertellen over de oorlog. Jammergenoeg begon er weer een flinke moesson waardoor ik besloot terug te gaan en dit verhaal te schrijven. Zo nu zijn jullie weer helemaal bij met mijn avonturen, morgen zal ik wat foto's uploaden.

Groetjes Leon

Dalat

Hallo allemaal

Even een kort bericht. Momenteel ben ik in Dalat na een week te hebben verbleven in Hoi An. Hoi An was echt geweldig. Heb vandaag ook wat nieuwe foto's geplaatst. Zal snel een uitgebreid reisverslag schrijven.

Groetjes

Leon

Van bergachtig Sapa naar schilderachtig Hoi An

Hallo allemaal,

Mijn eerste twee weken Vietnam zitter erop en ik heb nu een duidelijk beeld van hoe mooi het land is en hoe de vietnamese cultuur is. Momenteel bevind ik me in Hoi An een oude historische plaats dichtbij de kust. Helaas zit het weer de laatste week niet erg mee, hele dagen regen waardoor bezienswaardigheden bezichtigen lastig wordt. Gelukkig klaart het weer vandaag op en zal ik morgen beginnen met het verkennen van de omgeving rond Hoi an en met een beetje geluk wat zon meepikken op het strand.

De laatste week heel veel meegemaakt, veel kilometers afgelegd, veel interessante mensen ontmoet en 2x hebben de vietnamezen geprobeerd mij op te lichten. Laat ik eerst beginnen bij Sapa, want daar was ik de vorige keer geindigd. Sapa maakte alle beloftes waar die ik in gedachten had. Een mooi mysterieus dorp hoog in de bergen, met vriendelijke mensen, prachtige rijstterrassen en veel cultuur. Eigenlijk ben ik er iedere dag op uitgetrokken, motor met chauffeur ingeschakeld die mij bracht naar de bergstammen. Bij ieder dorp wordt je zeer vriendelijk ontvangen door de stam en wordt je rondgeleid door hun dorp en vertellen ze alles over hun levenstijl. Ik was zeer verbaasd dat zij redelijk goed engels spraken, maar dat komt doordat toerisme de laatste jaren voor hen de belangrijkste inkomstenbron is geworden. Voordat het toerisme hier op gang kwam, waren zij de armste bevolking van Vietnam, maar daar is nu snel verandering in gekomen. Zij verdienen hun geld nu, door zelfgemaakte kleding, sierraden en instrumenten aan de toeristen te verkopen.

In Sapa een oud nederlands koppel ontmoet (rond de 70) die door Vietnam en China gaan fietsen. Petje af voor hen, want Vietnam en China zijn niet zo vlak als Nederland. Verder ook een interessant stel ontmoet die al voor lange tijd in New York wonen. Meer dan 30 jaar geleden zijn zij als chemisten verhuisd naar amerika om te werken in de ruimtevaarttechnologie. Een zeer intelligent koppel, met kinderen die aan Harvard en Yale gestudeerd hebben. Samen zaten we in de nachttrein van Sapa naar Hanoi en hebben veel leuke gesprekken gehad.

Aangekomen in Hanoi had ik een belangrijke keuze te maken. Naar Halong Bay of niet, Halong Bay is eigenlijk de plek die je gezien moet hebben in Vietnam. Een baai met allemaal karstgebergtes die uit de zee komen. Toch heb ik besloten om dit niet te zien, aangezien het weer niet mee zat, ik geen zin had om bedolven te worden onder het massatoerisme en bovendien helemaal geen zin had om nog een dag langer te blijven in Hanoi. Hierdoor had ik een dag de tijd om de omgeving van Hanoi nog beter te bekijken, aangezien mijn nachtbus naar Hue zou vertrekken om 7uur. Eerst even door de lonely planet gebladerd wat de opties waren en daar kwam een prachtig natuurpark (Ba Vi) uit. Een park 70km bij Hanoi vandaan, waar waarschijnlijk geen enkele toerist te vinden zou zijn, ideaal voor mij dus. Een motortaxi ingeschakeld en een mooie prijs afgesproken voor een return trip 13 dollar. De tocht naar Ba Vi was echt geweldig, vooral omdat mijn chauffeur totaal geen idee had hoe we moesten rijden en daardoor kwamen we echt op de meest afgelegen plekken terecht. Het meest interessante vond ik wel een illegaal hanengevecht, erg wreed om te zien. Aangekomen in het park probeerde mijn chauffeur mij af te zetten, hij zei dat ik voor de terugrit nog eens 13 dollar moest betalen. Haha dacht het even niet, op dit soort momenten moet je je rustig houden en vooral je geld in broekzak. Na veel gejammer hield hij eindelijk op, want anders kreeg hij geen ene cent. Bavi was erg mooi, maar helaas was het bewolkt en de berg te stijl om hem per motor tot de top te rijden.

Aangekomen in Hanoi de bus gepakt naar Hue. Voor het eerst dat in mijn leven dat een soort van bedden in de bus zag, maar gelukkig waren de bedden 1.85lang waardoor ik er precies in paste. Hue is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam en vele keizers liggen hier begraven in tombes. Het oude gedeelte van de stad is omgeven door een citadel. Helaas waren het alleen maar regenachtige dagen in Hue, waardoor de omgeving bezichtigen geen zin had. Wel had ik de tijd om het oude gedeelte van de stad te verkennen en dat was erg mooi. Mijn laatste dag daar iets grappigs meegemaakt. Een Vietnamese oude man ontmoet die zich erg vriendelijk voor deed aangezien ik nederlander was en hij veel familie had wonen in Nederland. Hij wilde graag wat eten en een paar biertjes met mij drinken. Natuurlijk vertrouwde ik het bij voorbaat al niet, maar toch wilde ik weten hoe dit zou aflopen. Eerst had hij me afgezet in het oude gedeelte van de stad aangezien ik nog wat dingen wilde bezichtigen en later pikte hij mij me weer op om wat te eten en te drinken. Na gezellig gedronken te hebben, wilde hij koste wat het kost de rekening betalen, ik zei oke. Hij wilde dat ik een fles wijn zou kopen aangezien hij die avond naar de tempel ging en na gebeden te hebben wilde proosten met zijn vrienden op Nederland. Dat wilde ik wel dus wij samen naar een winkel, wilde die beste man alleen flessen van rond de 30 dollar. Deze man bleek dus alleen maar uit te zijn op mijn geld en dat ging hij in geen geval krijgen, erg grappig allemaal, heb hem 4 dollar gegeven voor het eten en drinken en hem vriendelijk bedankt.

Deze blog wil ik eindigen met een gedicht. Een prachtig gedicht waar de amerikaanse immigrant mij op gewezen heeft. Het is een diep gedicht met erin verborgen het doel van het reizen.

Ithaka - C.P. Cavafy

When you start on the way to Ithaca,
wish that the way be long,
full of adventure, full of knowledge.
The Laestrygones and the Cyclopes
and angry Poseidon, do not fear:
such, on your way, you shall never meet
if your thoughts are lofty, if a noble
emotion touch your mind, your body.
The Laestrygones and the Cyclopes
and angry Poseidon you shall not meet
if you carry them not in your soul,
if your soul sets them not up before you.

Wish that the way be long,
that on many summer mornings,
with great pleasure, great delight,
you enter harbours for the first time seen;
that you stop at Phoenician marts,
and procure the goodly merchandise,
mother-of-pearl and corals, amber and ebony,
and sensual perfumes of all kinds,
plenty of sensual perfumes especially;
to wend your way to many Egyptian cities,
to learn and yet to learn from the wise.

Ever keep Ithaca in your mind,
your return thither is your goal.
But do not hasten at all your voyage,
better that it last for many years;
And full of years at lenght you anchor at your isle
rich with all that you gained on the way;
do not expect Ithaca to give you riches.

Ithaca gave you your fair voyage.
Without her you would not have ventured on the way.
But she has no more to give you.

And if you find Ithaca a poor place, she has not mocked you.
You have become so wise, so full of experience,

that you should understand already what these Ithacas mean.

Vietnam truly Asia

Zo vreemd om iedere keer weer verrast te worden als je hier in ZO-Azie de grens oversteekt. Vietnam lijkt zoveel op de andere landen, maar is in vele opzichten ook weer heel anders. De uitdrukking 'Same Same but different' die je hier dagelijks in ZO-Azie hoort geldt in dit geval.

Vanuit Bangkok heb ik een vlucht gepakt naar de hoofdstad van Vietnam 'Hanoi'. Hanoi is gelegen in het hoge noorden van Vietnam, waardoor ik hopelijk het hete seizoen van ZO-Azie tijdelijk kan ontlopen. Aangekomen op de vluchthaven heb ik eerst mijn visum geregeld en wat dollars omgewisseld naar de lokale munteenheid 'Dong' waardoor ik gelijk instant miljonair ben. Zoals op iedere aziatische vluchthaven werkt mijn blanke huid als een magneet op de taxi- en motorchauffeurs en hotelproppers. Na iedereen vriendelijk bedankt te hebben heb ik een lokale bus gepakt naar Hanoi. Hanoi is een stad met 3 miljoen inwoners en volgens mij ook 3 miljoen brommers/motors en iedereen rijdt volgens mij tegelijkertijd op straat. Wat een prachtig schouwspel, iedereen rijdt kris kras door elkaar, het lijkt wel een grote straatrace.

Aangekomen in het centrum van de stad heb ik een guesthouse opgezocht in the old quarter. The old quarter is een oude wijk met allemaal smalle steegjes met prachtige oude franse koloniale gebouwen, alhoewel het erg druk en rumoerig is op straat is het wel erg gezellig. Nog nooit heb ik me ergens zo erg in Azie gevoeld als hier in Hanoi. Ik heb een klein maar gezellig guesthouse gevonden in de straat Po Yen Thai, een smalle steeg waar iedere dag een illegale markt is. Verse vis, kippen en rund worden hier recht voor mijn neus geslacht en allerlei exotische specerijen, fruit en groente worden hier op straat verkocht. De vrouwen hebben hier allemaal traditionele vietnamese punthoedjes op wat er erg grappig uitziet. Het voelt hier soms alsof je honderd jaar terug in de tijd bent gestapt.

Hanoi is een stad met eigenlijk geen noemenswaardige bezienswaardigheden behalve wat oude tempels en het lijk van de zeer geeerde vietnamese leider Ho Chi Minh, die net als andere groot communistische leiders als Lenin en Mao opgebaard ligt om tentoongesteld te worden aan het publiek. De tempels vielen mij wat tegen en hebben niet de pracht en praal van de tempels van het theravada boedhisme van Thailand, Laos en Cambodja. De mensen in Vietnam volgen het chinese Mahayana boedhisme, Taoisme en Confucianisme. Die tempels zien er wat minder sfeervol uit. Het bezoeken van Ho Chi Minh was wel een leuke belevenis, aangezien ik op zondag was waren er duizenden vietnamezen die hem ook kwamen bezoeken. Ho Chi Minh wordt nog altijd zeer geeerd in Vietnam voor zijn werk in de revolutie tegen de fransen en het brengen van het communisme naar Vietnam. De vietnamezen bezoeken Ho Chi Minh met veel trots en lopen vol eerbied twee aan twee naar de hal waar hij opgebaard ligt. Het leukste eigenlijk om in Hanoi te doen is achterop bij een motortaxi springen en genieten van de chaos op de straat en er eigenlijk ook een beetje in deel te nemen.

Rond Hanoi is prachtige natuur te vinden, dit heb ik 2 dagen kunnen ervaren. Vietnam wat zeer bekend is om zijn karstformaties in zee (Halong Bay), heeft ook prachtige karstgebergtes op het land. De eerste dag ben ik afgereisd naar een tempel die perfume pagoda wordt genoemd. Een tempel die zich bevind in een grot midden in de bergen. Om daar te komen werd ik per boot over een rivier geroeid. De rivier bracht mij langs rijstvelden en mooie karstgebergten. Aangekomen bij het pad naar de perfume pagoda liep ik eerst langs een markt waar de meest gekke dingen werden verkocht. Zoals jullie op mijn foto's hebben kunnen zien eten de vietnamezen dieren die bij ons niet op het menu staan zoals honden, katten, ratten enzovoort. De perfume pagoda zelf was niet zo bijzonder, maar gelukkig de toch er naar toe wel.

De volgende dag ben ik afgereisd naar Tam Coc. Een gebied met mooie karstgebergtes, rijstvelden en grotten waaronder je door kon varen met een roeiboot. Het was alsof ik me in een sprookje bevond, zo ongelooflijk mooi is deze plek. Een geweldige ervaring om zelf een stukje mijn boot te mogen roeien in deze mystieke omgeving.

Na totaal verbijsterd te zijn van Vietnam's mooie natuur heb ik besloten om de volgende dag de nachttrein te pakken naar Sapa. Een plek hoog in de bergen nabij de chinese grens. Sapa staat bekend om zijn prachtige natuur en rijsterrassen hoog in de bergen, maar wat deze plek echt interessant maakt is dat Sapa een uitstekende plek is om hilltribes (bergvolkeren) te bezoeken. Tientallen verschillende volkeren leven hier rond de bergen van Sapa. Aangekomen per nachttrein in Lau Cai een grensplaats met China heb ik een minivan gepakt naar Sapa. Aangezien het nog donker was heb ik eerst een goed hotel uitgezocht met hopelijk goed uitzicht op de bergen. Snel nog even een tukje gedaan en daarna voor het eerst mijn deur naar het balkon geopend. Ik werd totaal omver geblazen door het uitzicht, magisch bijna: hoge toppen waar de wolken op blijven hangen, de mist die danst door de vallei, mooie rijstterrassen, franse koloniale gebouwen en bergvolkeren die rondlopen in traditionele kledij. Sapa is een plek waar ik even rustig mijn tijd voor ga nemen. Even een tijdje weg uit de hectiek van steden en genieten van het rustige leven in de bergen. Even de tijd nemen om het anderhalve kilo zware boek wat ik al 2 maanden met me meesjouw te lezen.

Groetjes Leon

ps. Alle foto's zijn nu geplaatst en voorzien van een kort onderschrift

Goodmorning Vietnam

Hallo allemaal,

Even korte update, ben vandaag aangekomen in Hanoi (Vietnam). Eerste indrukken: Het weer is heerlijk, verkeer chaotisch, de stad is een doolhof en vietnamees eten is lekker! Later volgt meer.

Voor degene die mij willen bereiken mijn nummer is 0084 (0)1685528460

Vreemd hoe het leven soms kan lopen

Hallo allemaal,

Hier even een korte update en geen uitgebreid reisverhaal. Gisteren zo iets vreemds meegemaakt dat het nog steeds door mijn hoofd blijft spoken. Gisteren ben ik naar Kanchanaburi afgereisd en 's avonds in een bar gezellig met een amerikaan die hier woont een paar biertjes gedronken. Gezellig een beetje slap ouwehoeren je kent het wel. De beste man had genoeg biertjes op en nam afscheid om zo per motor naar zijn huis te gaan. Blijkt een uur later dat hij een dodelijk motorongeluk heeft gehad. Hoe vreemd, bizar en oneerlijk het leven soms kan zijn. Kan het nog steeds niet geloven, dat die beste man er niet meer is en dat hij in zijn laatste uur biertjes met mij heeft gedronken.

Zo sta je gelijk weer met beide benen op de grond en zie je hoe vergankelijk het leven soms kan zijn. Het kan zo ieder moment afgelopen zijn voor ons allemaal, al denken we daar allemaal niet bij na, anders zou je je hele leven doorbrengen met angst. Zo zie je maar dat je in je leven moet doen wat je moet doen en geniet er van iedere dag, want het leven ismooi!