The madness called: Cambodia

Voordat ik afreisde naar Cambodja had ik al een beetje een idée wat mij te wachten stond. Een land verscheurd door oorlog en armoede, maar wat de laatste jaren hard aan de weg timmert om een goede reisbestemming te worden. De bezienswaardigheden zijn aanwezig, alleen mist het land nog een goede infrastructuur.

Goed voorbereid reisde ik op eigen kracht af naar de grensovergang bij Poi Pet, met 3 zeer belangrijke basisdgedachten in mijn hoofd. 1. Vertrouw niemand, iedereen liegt en is op je geld uit. 2. Iedere prijs is onderhandelbaar, maar dan ook echt iedere prijs. 3. Geduld is je beste vriend, verlies nooit de controle en wordt boos, dat wordt beschouwd hier als een groot teken van zwakte. Vanaf de 1e minuut na de grensovergang heb ik deze regels ieder uur wel een keer toegepast.

Poi Pet is een rovershol, een plek die je het beste kunt vergelijken met een cowboystad uit het wilde westen. Poi Pet ligt aan een lange zandweg met daarlangs casino's bars en wat huizen. De weg die je verder het binneland inbrengt is druk met verkeer: Brommers waar soms wel 4 a 5 mensen tegelijk op zitten, pick-up trucks, paard en wagen en loslopende koeien. Poi Pet is een beruchte stad als het aankomt op toerisme. Iedereen in de stad zit volgens mij in een groot complot om de de onwetende toerist zoveel mogelijk dollars te ontfutselen. Gelukkig heb ik mijn 3 basisregels, maar zelfs onder deze condities (extreem heet +40 graden, geen idee waar je heen moet en iedereen om je heen liegt) is het moeilijk om mijn hoofd koel te houden. Om mij heen zie ik iedere toerist bezwijken voor de veel te hoge prijzen die zij betalen om op hun plaats van bestemming te komen. Veel bijzondere momenten heb ik hier meegemaakt in een relatief korte tijd. Gelukkig heb ik me geduldig gehouden en uiteindelijk een gedeelde taxi te pakken gekregen voor 7,5 dollar naar Siem Reap (3uur)

Siem Reap is de stad waar alle toeristen naar toe gaan om de tempels van de oude hoofdstad Angkor te bekijken. Siem Reap is hierdoor een erg toeristische plek geworden die voor ieder wat wils te bieden heeft. Continu ben je bezig met afdingen: Afdingen voor je slaapplek, afdingen op de belachelijk hoge prijzen van de restaurants en vooral onderhandelen met de motor chauffeurs.

Siem Reap heeft een vreemde sfeer die niet makkelijk onder woorden te brengen valt. Het verkeer is werkelijk chaotisch, volgens mij is de regel dat er geen regels zijn en degene met de meeste lef voorrang heeft. Verder is het een erg mooie stad met alleen laagbouw, met erg veel bomen. Waardoor je het gevoel hebt dat je je in een dorp bevindt in plaats van een stad. Weinig rust heb je hier helaas niet aangezien je om de paar minuten wel aangesproken wordt door iemand om wat dan ook te kopen of een ritje door de stad. Hello sir you need tuk tuk, you wanna buy weed or you want some hot girls zijn uitspraken die je hier om de paar minuten hoort als man alleen. De eerste avond rustig aan gedaan, want de volgende dag wilde ik er vroeg op uit. Alleen tijdens het avond eten van een traditioneel khmer gerecht stond mij nog een kleine verrassing te wachten. Het blijkt dat er in traditionele gerechten soms wat ganja (wiet) zit, wat resulteerde dat ik als een blok in slaap viel. Weet ik dat ook gelijk weer!

De volgende dag goed uitgerust op pad. Mijn eerste taak was het zoeken van een motor chauffeur die me de komende dagen kan rondrijden. Na 10 minuten had ik Wong gevonden die redelijk engels sprak en na een korte onderhandeling kwamen we tot een goede prijs. Hou zij mij 3 dagen rond Angkor Rijden en de laatste dag zou hij me wat van het binneland laten zien. De eerste dag behoorlijk wat tempels gezien, allemaal onvoorstelbaar mooi en gelegen in de jungle. Prachtig om te zien hoe de bomen tussen, in en op de tempels groeien, zoals jullie al op mijn foto's hebben kunnen zien.

Waar je ook loopt in Angkor iedere paar minuten word je wel gevraagd of je iets wil kopen. Vaak worden er kleine kinderen ingeschakeld die moeilijk van je af te schudden zijn. In hordes komen ze op de toeristen afrennen, grappig om te zien, maar je ziet dat veel toeristen het totaal niet leuk vinden. Het is ook moeilijk als er een klein kind voor je staat van 6 jaar die probeert wat water aan je te verkopen en je weet dat ze totaal geen geld hebben om naar school te gaan, terwijl de kinderen in ons land vrolijk buiten spelen en naar school gaan.

De volgende dag vroeg op, want ik ging eindelijk Angkor Wat zien en wilde dat graag bij zonsopgang. Het was prachtig om te zien hoe de zon opkwam boven zo'n mystieke tempel. Ik genoot van iedere stap die ik deed op de brug richting Angkor Wat. Angkor Wat is groots, mysterieus en prachtig. Diezelfde dag nog meer tempels bekeken maar die vielen allemaal in het niet in vergelijking met Angkor Wat.

Mijn laatste dag heeft Wong mij meegenomen naar Kbal Spean. Een berg 40km verwijderd vanaf Siem Reap dat betekent dus een lange motortocht door het platteland van Cambodja. Opvallend is: Dat de mensen leven in houten huizen die verhoogt zijn door palen, het aantal loslopende koeien, Cambodja nog steeds zeer politiek gezind is iedere paar honderd meter zie je wel weer een reclame van de Cambodjan People Party of the Funcinpec party, de mensen hoe arm ze ook zijn toch veel glimlachen en dat Camdodja tijdens het hete seizoen echt verschrikkelijk heet is. Aangekomen bij Kbal Spean een heerlijke wandeltocht gedaan van 2km naar de top van de berg waar een kleine waterval was. Het was goed om na 2 dagen intensief tempels bekijken iets van het platteland te zien en te wandelen door de natuur.

De volgende dag ben ik afgereisd naar de hoofdstad van Cambodja Phnom Penh. Was Siem Reap al chaotisch qua verkeer, Phnom Penh is nog vele malen erger. Oversteken op straat is levensgevaarlijk, gelukkig heb ik al wat ervaring met het verkeer in Azie, maar als dit je eerste bestemming zou zijn van je vakantie dan zou je gillend het vliegtuig terug naar huis pakken. Phnom Penh was gedurende het regime van Pol Pot het hoofdkwartier van de Rode Khmer, veel gruwelen hebben zich in deze stad plaats gevonden en mijn doel was om dat te zien in de diverse musea. De volgende dag een Motor chauffeur ingeschakeld om mij de stad te laten zien. Als eerste ben ik naar het paleis van de koning gegaan wat een beetje een slap aftreksel is van het koninklijk paleis van Thailand. Vervolgens naar het voormalig S-21, wat de gevangenis was waar volgens de Rode Khmer de rebellen werden gevangen gehouden en gemarteld tot de dood. Als laatste ging ik naar de plek waar alle doden liggen begraven met de toepasselijke naam The killing Fields. Al met al een beetje sombere dag, want je wordt er niet echt vrolijk van om te zien hoe de mensen zijn behandeld ten tijde van Pol Pot. Een vraag die constant in mijn hoofd afspeelde was: Waarom heeft de wereld niet ingegrepen, het meest bizarre is dat de amerikanen al aanwezig waren in Cambodja, maar zij verlieten het land toen de Rode Khmer binnenvielen. Niet te vergelijken met de politiek van nu, als Irak een scheet laat valt Amerika binnen, hetzelfde geldt voor Afghanistan.

Mijn laatse dag proberen rustig te wandelen door de stad en even op de russische markt gekeken. Grappig was dat de verkoop van babykleren en geweren op nog geen 30 seconden wandelen van elkaar verwijderd waren. Diezelfde dag teruggegaan naar Bangkok waar ik nu verblijf. Helaas de laatste paar dagen niet helemaal lekker, maar gisteren heb ik bij de apotheek antibiotica gehaald en ben nu weer helemaal fit!

Groetjes Leon

Van Maleisie naar Cambodja

Hallo allemaal,

Ik ben nog heel en heb al mijn spullen nog, al is het soms lastig hier in Cambodja. Momenteel ben ik in de hoofdstad Phnom Penh, een stad verscheurd door oorlog, rijkdom en armoede leven hier naast elkaar. Bedelaars en kinderen rennen constant op je af met de vraag of je wat geld over hebt of spullen van ze wil kopen. De laatste dagen heb ik veel gelezen over Cambodja en zijn eeuwenlange trieste geschiedenis, een land wat eeuwig in strijd was met zijn buurlanden, maar vooral met zichzelf. Wat geresulteerd heeft dat Cambodja tot de armste landen van de wereld behoort, waar sommige mensen van gemiddeld 150 euro per jaar leven.

Ooit waren de Khmer (inwoners van Cambodja) een machtig en rijk volk. Zij hadden grote delen van het huidige Thailand en Vietnam in handen. In die tijd hebben zij de meest prachtige tempelcomplexen gebouwd waaronder het wereldberoemde: Angkor Wat (ook wel het 8ste wereldwonder genoemd). Mijn eerste drie dagen heb ik veel van deze tempels bekeken, maar daarover vertel ik meer in mijn volgende verhaal.

Na de val van de Khmer heeft Cambodja veel van zijn terrotorium verloren aan Siam (huidig Thailand) en Vietnam. En Eind 19 eeuw hebben de Fransen Cambodja gekoloniseerd wat vandaag de dag nog te zien is aan de stijl van de gebouwen en de vele baguettes die op straat worden verkocht. In 1975 ontketende zich een ware revolutie in Cambodja toen de communistische Rode Khmer met veel geweld de macht in handen kregen. Onder leiding van Pol Pot (een naam die nog veel angst inboezemt onder de bevolking) hebben zich vele gruwelijkheden in het land afgespeeld. Dit heb ik vandaag de dag in Phnom Penh kunnen ervaren en hierover zal ik ook meer vertellen in mijn volgende verhaal.

Voor mijn trip naar Cambodja heb ik ook veel dingen beleefd, maar vooral ontzettend veel kilometers afgelegd. Mijn laatste dag in Sepilok (Maleisie) dacht ik rustig door te brengen met een korte hike door de jungle, normaal gesproken hike ik met sandalen aan, maar dat bleek die dag niet zo'n goed idée te zijn, aangezien er echt enorm veel bloedzuigers in dat gebied zijn. Na 10 minuten wandelen begon er iets te krieblen op mijn voet en tot mijn grote schrik zaten mijn voeten onder de bloedzuigers. Gelukkig kon ik er veel van me afslaan, maar toch bleven er nog 3 aan me voet geplakt zitten. Met veel gemopper maar terug gelopen naar mijn resort en daar om raad gevraagd. De bloedzuigers zijn eenvoudig te verwijderen als je er wat zout op strooit, na een paar seconden loopt al het bloed uit ze en laten ze los. Weet ik dat ook weer!

‘s Avonds vanuit Sepilok de bus gepakt naar Kota Kinabalu waar ik afgesproken had met mensen die ik tijdens mijn reis had ontmoet. Helaas moest ik de volgende dag 5 uur opstaan om mijn vlucht te halen, waardoor de paar biertjes die ik gedaan had resulteerde in een goede kater. Niet zo'n goed idée als je veel kilometers moet afleggen zo'n kater. Vanaf dat moment zat ook alles tegen! Mistte net een minvan van Penang naar Hat Yai (Thailand) waardoor ik 3 uur kon wachten in Penang. Vervolgens had ik eindelijk een minivan zat er een knetterstonede Thai achter het stuur, die voor het eerst in Maleisie was en de weg niet wist en bovendien reed hij als een dwaas. Hierdoor kwam ik ook nog eens te laat aan in Hat Yai waardoor ik de laatste goede bus naar Bangkok mistte. Hierdoor kon ik overnachten in Hat Yai wat echt een waardeloze stad is. Daarnaast was ik ook nog eens aan de diarree wat niet zo lekker is als je de hele dag in bussen zit en het enorm heet is.

Hierdoor had ik besloten om het even rustig aan te doen en even wat energie bij te tanken op een eiland. Op 3 uur rijden van Bangkok ligt het eiland Koh Samet. Koh Samet schijnt een van de beste stranden te zijn van Thailand, omdat het zand er echt wit is. Bovendien staat Koh Samet bekent als eiland wat in het teken staat van ontspanning, omdat het een eiland is waar de Thai en de vele expats die in Bangkok wonen komen om uit te rusten van het harde werken. Dat leek mij een goede plek, dus met frisse moed een bus gepakt naar Koh Samet en wat een paradijs bleek dat te zijn. Heb daar 2 dagen geluierd op het strand en hoefde niet eens van mijn plek af om eten of drinken te halen, aangezien er op het strand mensen langs lopen die lekkernijen verkopen. Het mooie is dat iedereen naar Koh Samet komt om te ontspannen en hier dus weinig drukke bars en discotheken zijn, waardoor de drinkende en op zoek naar sex toerist hier op het verkeerde eiland is. Op dit eiland zie je iedereen echt genieten van de heerlijke massages aan het strand, van het prachtige strand of van het heerlijke weer. Kortom Koh Samet is een echte aanrader en zeker een plek om ooit weer eens terug te keren.

Samengevat dit was tot nu toe mijn meest zware week. Voor het eerste deze trip begon ik pech te krijgen, maar na 2 dagen op het strand van Samet had ik genoeg energie om mijn reis voort te zetten naar Cambodja. Over mijn reis in Cambodja vertel ik de volgende keer. Morgen vertrek ik richting Bangkok dus ben ik weer bereikbaar op mijn Thaise nummer.

Gegroet

Het wilde oosten

Hallo allemaal,

Het is al weer een tijd geleden sinds mijn laatste update, maar er is een hoop gebeurt en veel kilometers afgelegd. Morgen of overmorgen ga ik een uitgebreid verhaal schrijven, maar nu niet want heb net een vermoeide tocht achter de rug van Bangkok naar Sieam Reap (Cambodja).

Wat een avontuur was dat vandaag zeg, ben op eigen houtje vertrokken vanuit Bangkok naar de grens van Cambodja. Wat een andere wereld loop je binnen zeg als je de grens oversteekt. Op het eerste gezicht lijkt het hetzelfde, maar na 5 minuten weet je beter. Cambodja doet een beetje aan zoals een stadje uit het wilde westen, waar regels niet gelden en outlaws de steden in handen hebben en de politiecorrupt is. Kortom dit gaat een mooi avontuur worden!

Zal zo snel mogelijk wat meer vertellen, want ik heb een hoop meegemaakt.

Groetjes vanuit Siem Reap

Mijn weg naar de top

Maleisisch Borneo, een totaal andere wereld dan het vaste land van Maleisie. Het eiland bestaat volledig uit regenwoud en constant vliegen er de meest prachtige vogels om je heen. De mensen zijn erg vriendelijk en lachen en zwaaien naar je als je langs ze loopt op straat. Opvallend is dat het eiland gelukkig nog niet overspoelt wordt door toeristen.

Donderdag ben ik vanuit Kota Kinabalu afgereisd naar Mount Kinabalu. Erg grappig was dat de minivan stopte bij een ziekenhuis om daar te wachten op passagiers, ben even een kijkje gaan nemen in het ziekenhuis, wat een gekkehuis was het daar zeg. Totaal niet te vergelijken met een ziekenhuis in NL.

Aangekomen op het hoofdkwartier van het nationale park ben ik gelijk maar een slaapplek gaan zoeken. Gelukkig was er dichtbij het park een betaalbaar hostel waar ik kon overnachten. Heb daar een gezellig engels stel ontmoet waarmee ik samen de berg zou gaan beklimmen om zo wat kosten te delen.

De volgende morgen erg vroeg opgestaan om aan de klim te beginnen. We starten op een hoogte van 1800mtr en de hike van 6km zou ons brengen naar een hoogte van 3300mtr. Dat betekent dat we in 6km een hoogte moeten overbruggen van 1,5km, dat is dus erg stijl! Prachtig om te zien tijdens deze hike is hoe de natuur verandert des te hoger je komt. Het dicht beboste regenwoud verandert langzaam in een soort van maanlandschap. Vanaf 3000 meter werd de lucht erg ijl, waardoor het erg moeilijk wordt om te ademen. Aangezien ik lekker heb gerookt de laatste weken en daarnaast ook nog eens een topprestatie moest leveren, was het echt een ongelooflijk zware hike. Af en toe moest ik gewoon lachen om mezelf dat je na 15 stappen helemaal doodmoe bent, terwijl onder normale condities je makkelijk een half uur achter elkaar kan klimmen. Ik was erg blij dat Kate en Ian met me meeliepen waardoor deze zware tocht erg leuk en grappig was.

Na 5 en een half uur afzien zijn we aangekomen bij onze slaapplek Laban Rata op 3300mtr. Het uitzicht hier was echt onbeschrijflijk mooi en de zonsondergang hier was echt adembenemend. We hadden echt ontzettend geluk met het weer, want het kon gewoon niet beter! Echt zo fantastisch om de zon te zien verdwijnen terwijl je zelf ver boven de wolken bevindt. Natuurlijk sliep ik in mijn dorm weer met 2poolse vrouwen (sorry Mikolaj :p ). Om een uur of 8 probeerde ik te gaan slapen, want om 2 uur moesten we opstaan om op tijd voor de zonsopgang bij de top te zijn. Van goed slapen kwam het echt niet, omdat ik erg veel last had met ademhalen en een meisje de kamer naast me had last van hoogteziekte en hield iedereen om haar wakker. Ja, je wil de top bereiken dan moet je er ook wat voor over hebben.

Aangezien de tocht van 3300 meter naar 4100mtr erg koud zou worden heb ik mezelf goed ingepakt: 2 broeken, 3 t-shirts, een sweater, een jas en handschoenen zouden moeten voldoen om de top warm te bereiken. Uiteraard had ik ook dp zijn hoofdlamp op (bedankt dp, gebruik hem echt vaak!). Erg avontuurlijk was de tocht wel aangezien je door het pikkedonker je weg naar de top moest vinden, vaak moest je door middel van touwen de erg steile stukken overbruggen. De laatste kilometer was echt ongelooflijk zwaar, gelukkig heeft mijn gids mij erg goed begeleid en adviseerde mij om echt zeer kleine stapjes te doen. Ademhalen op deze hoogte en tegelijk een topprestatie leveren was echt niet te beschrijven zwaar en aangekomen op de top was ik best wel trots op mezelf. Gelukkig was ik echt precies op tijd bij de top om de zonsopgang mee te maken. Langzaam begon je te zien door welk een landschap je de tocht heb afgelegd, niets groeit hier meer op deze hoogte. Na snel wat mooie foto's geschoten te hebben moest ik echt enorm poepen tot grote schik van mijn engelse reisgenoten. 50 meter van de top heb ik daar een grote boodschap achter gelaten haha, dat moet wel een record zijn ofzo.

Daarna zijn we begonnen aan een helse afdaling die ik maar liever zo snel mogelijk probeer te vergeten, want in totaal hebben we die dag 12,1 km afgelegd waaronder 8,7 stijl naar beneden liep.

Na de beklimming van Mount Kinabalu heb ik gelijk een bus gepakt naar de andere kant van Sabah (Borneo), heb in de bus 2 jongens ontmoet die ook naar dezelfde plek gingen als ik 'Sepilok'. Sepilok is een klaan dorp midden in de jungle die bekend is om zijn Orang Oetang opvangcentrum. Heb hier in de volgende 2 wilde Orang Oetangs gezien en heb gewandeld door een park. De volgende dag heeb ik lekker rustig aangedaan en gerelaxt bij het zwembad van mijn resort. De laatste 3 weken ben ik iedere dag druk in de weer geweest met plekken bezichtigen en de vermoeidheid en spierpijn begonnen zijn tol te eisen. Dus een perfecte timing om in dit kleine paradijsje even mijn batterijen op te laden.

Groetjes aan iedereen

Kus voor Maris

Ps: Als iemand zich geroepen voelt om mij extra fotoruimte cadeau te doen, alvast bedankt, want ik kan nog maar een paar foto's kwijt.

Going South

Het is alweer een aardig tijdje geleden dat jullie iets van me gehoord hebben. Heb het ook veel te druk gehad om veel tijd in een internetcafe door te brengen en dat is een goed iets! Vandaag ben ik aangekomen met het vliegtuig op Maleisisch Borneo na een korte vlucht vanuit Kuala Lumpur. De komende dagen hoop ik Mount Kinabalu (4100 mtr) te beklimmen en misschien Oerang Oetans in het wild bekijken. De laatste 10 dagen heb ik veel gemaakt, hoop mensen ontmoet en vooral veel gereisd. Van Chiang Rai met de bus naar Bangkok, daar een vliegtuig naar een Kuala Lumpur om vervolgens het vliegtuig te pakken naar de plek waar ik momenteel verblijf.

Vorige week dinsdag ben ik wat te laat vertrokken naar het het busstation van Chiang Mai, maar terplekke wel 2 supergezellige canadezen ontmoet die ook te laat waren voor hun bus naar Laos. Zij hadden een groter probleem, want de laatste bus naar Laos was al vertrokken, waardoor zij ook naar Chiang Rai moeten. Jammergenoeg hadden zij een bus eerder dan ik, maar als zij hun aansluiting naar Laos weer zouden missen zouden we een biertje pakken in Chiang Rai. Ja hoor aangekomen in Chiang Rai stonden ze me lachend op te wachten met biertjes in hun hand, wat een aankomst. Aangeschoten en wel heb ik ‘s middags een bijzondere tempel bekeken, want deze Wat was volledig wit en is pas 10 jaar oud! Wat Rong Kun is echt schitterend, zie de foto's. ‘s Avonds op ontdekkingstocht door Chiang Rai, wat ben ik blij dat ik Chiang Mai verlaten heb voor Chiang Rai. Eindelijk een plek gevonden die niet overheerst wordt door pubs en gogo bars. Hier voel je je eigenlijk pas echt in een ander land, het voelt goed om op een plek te zijn die nog authentiek aanvoelt.

Aangezien de tours in Chiang Rai echt belachelijk duur zijn, had ik de volgende dag besloten om een tuk tuk af te huren die mij overal naar toe zou brengen, dit bespaart me de helft van mij geld en nog veel belangrijker je bent je eigen baas, want je kunt overal zo veel tijd besteden als je zelf wil. Eerst een bezoek gebracht aan een plek waar 5 verschillende bergstammen bij elkaar zijn gezet voor toeristen. Hier heb ik niet echt het gevoel gehad dat ik bij een bergstam op bezoek was, maar meer dat het geldklopperij was, ach ja heb wel wat leuke foto's kunnen schieten, onder andere met een Long Neck Karen!! Mijn volgende bestemming was een natuurpark met een mooie waterval. De tuk tuk rit naar dit natuurpark was al fantastisch vanwege al de mooie rijstvelden waar de tuk tuk langsreed, maar het park was helemaal geweldig. Bijna geen toerist te vinden, op een handjevol zweden na.

De volgende dag een bus gepakt naar de Golden Triangle, dat is de plek waar de grenzen van Laos, Myanmar en Thailand samenkomen. Hier werd nog niet lang geleden veel opium gesmokkeld, aangezien opium bijna het enige is wat op de schuine hellingen van de bergen hier groeit. Naast het zien van the golden Triangle valt er eigenlijk weinig te beleven hier en heb daarom heerlijk genoten van een Thaise massage met uitzicht op de machtige rivier de Mekong. Ditmaal is niet gekozen voor een relaxing oil massage, maar voor de traditionele thaise massage. De iets wat forse sterke dame heeft alles goed los bij me gemaakt en ondertussen werd er veel gelachen door de dames die aan het masseren waren om mij heen, begreep er niet al te veel van. Wat ik kon oppikken is dat ze me neus echt geweldig vonden en dat ik erg stijfjes was. ‘s Middags de bus terug gepakt naar Chiang Rai, want ik had een ticket geboekt voor de VIP bus terug naar Bangkok. VIP was hij zeker, want de stoelen konden bijna zo ver naar achter dat het net een bed was en bovendien was het ook nog eens een massagestoel!

In Bangkok ‘s middags een filmpje gepakt en ‘s avonds een riviertocht gemaakt over de Chaya Phrao river. Vanaf de boot heb je ‘savonds goed zicht op hoe mooi de tempels zijn verlicht. De volgende dag het vliegtuig gepakt naar Kuala Lumpur waar ik in hetzelfde guesthouse ga verblijven als waar ik vorig jaar ben verbleven. Bij aankomst had hij goed nieuws voor me, want hij had nog 1 plek en dat was bij 3 poolse dames haha mikolaj zou wel jaloers zijn nu.

Mijn reden om naar KL te gaan was eigenlijk alleen het bezoeken van het Thaipusam festival wat gevierd wordt door 1,2 miljoen hindus bij de Batu Caves. Hier echt de meest indrukwekkende dingen gezien, iedere hindu leek wel een soort van bezeten, ik denk dat mijn foto's wel genoeg zeggen.

De volgende dag stond nog iets belangrijks op het programma, eigenlijk begon het vorig jaar als een grapje met met mik en dp en dat was het bezoeken van Lake Titiwangsa. Vorig jaar waren we daar niet aan toe gekomen, daarom ben ik er deze keer wel langs gegaan! De rest van de dag heb ik met een canadees door de stad gewandeld en mooie foto's genomen van de Petronas towers. Kuala Lumpur is echt een ontzettenderelaxte stad die nooit gaat vervelen, ga er zeker nog eens terugkomen!

Groetjes aan iedereen

En dikke kus voor Maris.

To the north

Zo na een tijdje niets meer van me gehoord te hebben, komt er nu weer een mooi verhaal. Momenteel zit ik in een bus die bezig is met een afdaling vanaf de hoogste berg van Thailand op weg naar Chiang Mai waar ik vanavond voor de laatste maal zal slapen.

Sinds mijn laatste verhaal heb ik aardig wat kilometers afgelegd van Koh Chang ben ik naar Bangkok gereisd om daar een vliegtuig te nemen naar Chiang Mai 'parel van het noorden'.

Mijn eerste 2 dagen op Koh Chang heb ik heerlijk genoten op het strand. Op Koh Chang hangt er een zeer relaxte eilandsfeer en wordt gelukkig nog niet bezocht door het massatoerisme, waardoor je nog heerlijk op strand kunt genieten van je rust. Mijn beste maat deze dagen was mijn Ipod, wat een heerlijk apparaat is dat toch. Daarnaast heb ik iedere avond heerlijk gegeten op het strand bij mijn hotel, wat de thai hilarisch vonden is dat ik iedere avond hetzelfde bestelde: Fried rice en een zeebaars in sweet chili sauce met cashewnoten en ananas. Waarom zou je iets anders bestellen als dat het meest heerlijk gerecht is! Tijdens het diner was er iedere avond een fire show, maar iedere avond dezelfde gasten die niet eens zo goed waren in het gooien met hun stokjes, is voor 1 avond leuk, maar wordt op gegeven moment vervelend.

Ben ook een avond wat wezen drinken in een bar, maar vond het zelf niet zo'n succes, omdat je constant geconfronteerd wordt met het feit dat veel te oude mannen de meest mooie Thaise dames proberen te versieren. Ik begrijp het wel van beide kanten, maar het blijft onplezierig om dat constant om je heen te zien.

Mijn laatste dag op Koh Chang moest ik veel te vroeg mijn bed uit, omdat ik een jungletocht had geboekt. Wat jammer was dat de jungletocht niet echt een mooi doel had om naar toe te wandelen (zoals een mooie waterval), maar toch is het lekker om door de mooie natuur te wandelen. Gelukkig was de gids ontzettend grappig en wist veel te vertellen over de jungle. Wat spannend was dat hij een levensgevaarlijke tarantula uit zijn hol lokte om vervolgens voor iedereen een mooie foto te maken.

De volgende dag 'tevens mijn verjaardag' ben ik terug gereisd naar Bangkok. Wat een behoorlijke lange reis bleek te worden van 10 uur doordat ik steeds mijn aansluiting op een haar na miste. De ferry vertrok vlak voor mijn neus en evenzo de bus naar Bangkok, lekkere pech dus op mijn verjaardag. Tijdens het wachten op de bus een sigaretje gerookt met een paar Thai die chill in een hoekje een potje zaten te dammen. Raakte met hun aan de praat en vertelde dat ik jarig was. O wait I go get something special for you, komt die gast met een paar groene blaadjes of ik daar op wilde kauwen, you need more happiness on your birthday. Heb hem maar vriendelijke bedankt en ben maar vertrokken, geen zin om mijn verjaardag door te brengen in een Thaise gevangenis.

Rond 6 uur arriveerde ik in Bangkok en heb snel een taxi gepakt naar Khao San road om daar naar mijn hotel te gaan, maar wat is snel in Bangkok, want de stad is gedurende de hele dag een grote file. Daardoor arriveerde ik pas rond half 8 bij mijn hotel, waar ik snel mijn spullen op mijn kamer gedumpt heb. Ik was behoorlijk stijf van de lange zit, dus op mijn verjaardag mezelf verwent met een heerlijke thaise oil massage. Daarna lekker Pad Thai gegeten onder het genot van een Singha (mijn favo thaise bier). Uiteraard ook mijn e-mail gecheckt om al die leuke felicitatie mails te lezen. Iedereen onwijs bedankt!!!

Mijn plan was om de volgende dag af te reizen naar Chiang Mai, maar na de vorige dag reizen met de bus had ik het wel even gehad met lange reizen, dus heb ik besloten om een vliegticket te boeken. Kost me het dubbele van wat de bus zou kosten, maar scheelt me wel 11 uur ellende. Het leuke was dat ik vloog met Air Asia en zij serveren Maleis aan boord, waaronder ook mijn favoriete gerecht Nasi Lemak. Mmm wat heb ik zitten smullen en dat voor vliegtuig voer!

Aangkomen op Chiang Mai een Sawnthaew gepakt naar de plek waar vele goedkope guesthouses zijn. Helaas was dat ook de straat waar alle pubs en discotheken zijn, maar ik had weinig zin om die avond met mijn tas te gaan sjouwen in het donker. Na het inchecken gelijk even aan de wandel gegaan en een hotel gevonden in een gemoedelijkere buurt voor de volgende dagen. Vervolgens over de beroemde night bazaar van Chiang Mai gewandeld om daar lekker te eten onder het genot van een traditionele thaise dans.

De eerste dag gelijk maar uitvinden waarom ze Chiang Mai de parel van het noorden noemen. Chiang Mai is de een na grootste stad van Thailand en wordt omringt door tropisch regenwoud en de hoogste bergen van Thailand. Eerst maar even door mijn Lonely planet bladeren om uit te vinden wat de dingen zijn die je niet moet missen in deze stad. Wat resulteerde dat ik een Sawnthaew heb gepakt naar een berg waar een zomerpaleis is van de koning van Thailand en een van de mooiste tempels van deze provincie Wat doi Suthep. In de Sawnthaew zaten 2 thaise mannen die exact dezelfde trip gingen doen als ik, wel gezellig om met hen te wandelen en te praten in gebrekkig engels.

Het zomerpaleis van de koning Bhumibol was echt prachtig! Het heeft een van de mooiste tuinen die ik in mijn leven heb gezien. Alle bloemen waren mooi van kleur en het gehele park was goed onderhouden. Daarna de tempel bezocht en gekeken hoe mijn thaise vrienden hun geloof belijden. Eerst gingen ze rondjes lopen rond de stoepa (3 rondjes) en daarna gingen ze een gebedshuis in om te bidden met een monnik. Eerlijk gezegd vond ik het tempelcomplex een beetje tegen vallen, maar heb wel een aantal leuke foto's kunnen maken van kinderen in tradionele thaise kleding. Waarvan eentje echt te schattig was, maar ondertussen ook een echte bussiness vrouw bleek te zijn.

Het voordeel van alleen reizen is dat je veel sneller contact maakt met de lokale bevolking en dat was wat deze dag en de volgende dag zo ontzettend leuk maakte. Na de trip naar de berg ben ik alle belangrijkste tempels van Chiang Mai gaan bezoeken en heb ik gewandeld over walking street. Waar iedere dag een soort vlooienmarkt is. Terwijl ik daar een foto probeerde te maken van kinderen die gingen optreden, merkte zij mij op en wilde dat ik ook op de foto kwam, echt ontzettend leuk zijn dit soort momenten. Even later werd ik ook nog eens aangesproken door verlegen thaise studenten die mij wilde interviewen over eten, nou dan wisten ze zeker niet wie ze voor zich hadden, want als ik eenmaal over eten praat ben ik niet meer te stoppen haha.

De volgende dag (vandaag) had ik een georganiseerde tour geboekt naar de hoogste berg van Thailand en het bezoeken van 2 bergstammen. Na al het gepuzzel van de vorige dag is het wel lekker om georganiseerd op pad te gaan. In mijn groep heb ik lekker kunnen kletsen met een jongen uit Taiwan en een wat ouder Australisch koppel (wat een ontzettend relaxt volk is dat toch). Het doel van de tour is de top van Doi Ithanon op iets meer dan 2500 meter. Onderweg tweemaal gestopt voor een waterval, waarvan er 1 echt adembenemend was. Verder bij 2 bergstammen gestopt waar ik echt ontzettend leuke foto's heb genomen. (hopelijk volgen die morgen). Op de top van de berg was er een korte hike uitgezet door tropisch regenwoud waar hele mooie kleine vogeltjes vlogen. Helaas waren zij erg fotoschuw.

Zo het is een aardig lang verhaal geworden, het was dan ook een lange busrit van de top van de berg naar Chiang Mai. Mijn conclusie is dat Chiang Mai een leuke stad is om een dag door heen te wandelen en kan daarnaast goed als transport hub gebruikt worden voor allerlei leuke uitstapjes. Toch heb ik besloten om nog noordelijker te gaan in de hoop dat het daar wat minder toeristisch is, of in ieder geval wat minder bars en pubs. De plaats waar ik morgen naar toe zal reizen is Chiang Rai en is misschien nog wel een beter punt dan Chiang Mai om de noordelijke provincie van Thailand te ontdekken.

Gegroet allemaal en laat gerust een berichtje achter op mijn site, dat vind ik altijd leuk om te lezen.

Kusje voor Maris

This is Bangkok

Het leven gaat me hier niet slecht af. Op het moment van schrijven lig ik onder de schaduw van een prachtig boom, vijf meter verwijderd van een azuurblauwe zee, met op de achtergrond ontspannende muziek van Milow uit mijn Ipod.

Het leven in Thailand staat in het teken van ontspanning. Overal om je een voel je een relaxte sfeer, alles wat de Thai doen in hun leven doen zij met Sanuk (plezier), want waarom heeft het leven zin als je geen sanuk zou hebben in hetgeen je doet hier op aarde!

Momenteel bevind ik me op Koh Chang. Het een na grootste eiland van Thailand dichtbij de grens met Cambodja. Koh Chang is een eiland wat net pas is ontdekt door het massatoerisme, waardoor er vele resorts zijn en gebouwd worden, maar gelukkig is alleen de kust bezoedeld door het toerisme. In het midden van het eiland vindt je nog authentieke jungle met mooie watervallen. Later deze week ga ik dat vast onderzoeken, maar eerst even ontspannen op strand na de chaos van Bangkok.

Want Bangkok is zeker chaotisch, maar zodra je je weg weet te vinden in deze metropool wordt deze chaos aangenaam. Ik herrinner me nog de eerste dag dat ik met Dick aankwam in Bangkok. Eigenlijk vond ik het maar niets al die drukte en chaos, maar op een gegeven moment ga je eraan wennen en van houden.

De mensen leven hier letterlijk op straat. Overal staan straatstalletjes waar mensen gezellig eten en genieten van het leven ook al hebben ze in onze ogen niet veel. Oude mannetjes die glazig uit hun ogen kijken op de hoek van de straat en denken hoe het leven aan hen voorbij vliegt. Mooie thaise dames die paraderen door de straten op zoek naar een rijke farang (buitenlander). De liefste kleine kinderen die je met de meest onschuldige ogen aankijken en proberen hun spulletjes aan je te verkopen. Monnikken die vol eerbied en devotie door de straten lopen op weg naar hun Wat om te kunnen bidden. Een verdwaalde olifant die met zijn baas door de straten van de stad wandelt om het geld van verbaasde toeristen te ontfutselen. Tuk Tuk chauffeurs die je aanspreken met een blik in hun ogen of ze al dagen lang werken op de rush van Yaba. Motors en taxis die met hoge snelheid van alle kanten aan je voorbij vliegen. Dit is het straatbeeld van Bangkok 'This is Bangkok'. Een metropool met 13 miljoen inwoners die je iedere dag weer weet te verbazen en je de adem te ontnemen.

Mijn laatste dag in Bangkok heb ik gewandeld over de chatuchak markt. De grootste markt op deze aardkloot. Overal om je heen zie je de meest gekke spullen te koop. Iedere keer verbaas je jezelf weer wat ze nu weer in een kooi gestopt hebben. Na Chatuchak ben ik gaan eten op de bovenste verdieping van het hoogste gebouw van Thailand. Vanaf een hoogte van meer dan 300 meter kun je pas echt zien hoe immens Bangkok is. Bovendien was het eten er erg lekker. Na lekker gegeten te hebben is het tijd om langs te gaan op een groot feest. Het is deze week namelijk Chinees nieuwjaar. Die lui hebben zich ook over de hele wereld wel hun eigen plekje weten te veroveren. Ga voor jezelf eens na, in elke grote stad op aarde is een chinatown. Zo ook in Bangkok, alleen vind ik deze Chinatown niet aangenaam vergeleken met andere steden, want midden door Chinatown loopt een drukke autoweg waar de auto's door heen racen. Wel erg leuk om Chinatown te zien met nieuwjaar, want chinezen houden wel van uitbundig feest vieren. Overal om je heen zie je prachtig versierde draken op straat, kleine kinderen die muziek maken op hun instrumenten. Kortom veel gezelligheid!

Mijn volgende dag was er een vol met reizen. Taxi naar busstation, busreis van 5 uur naar Trat, daar weer een Songthaew (pick-up truck) naar de ferry. Een ontspannende overtocht naar Koh Chang en daar weer een Songthaew naar het uitgekozen strand. Lekker touren dus. Genoeg reden om nu heerlijk een dag te genieten op strand. Boekje lezen, verhaal schrijven en muziek luisteren.

Tot horens allemaal :)

Kus voor Mariska

Krung Thep

Sawadee Khrap

Hier mijn eerste bericht uit Bangkok, Krung Thep zoals de Thai Bangkok noemen, city of angels. Mijn reis is voorspoedig verlopen. Het is wel even wennen alleen op pad, maar eigenlijk is gezelschap zo gevonden als je er behoefte aan heb. Op dusseldorf airporthebik een hollandse jongen ontmoet die ook alleen op reis was naar Thailand, heel toevallig hadden we ook nog eens stoelen naast elkaar in het vliegtuig, heel bizar. Lekker met hem kunnen kletsen over de economische crisis, want hij is nu laatstejaars economie student en bezig met de laatste loodjes van zijn scriptie.

Aangekomen in Bangkok eerst lekker gegeten en gedronken waar ik al die tijd op gewacht heb. Gelijk op het vliegveld een Singha en Pad Thai besteld, heerlijk smullen dus. Daarna met de bus naar Khao San road om daar een rustig hotel te zoeken, want een ding is zeker en dat is dat ik behoorlijk moe was. Verder mijn eerste dag rustig doorgebracht, lekker slapen en savonds even gewandeld over een markt en lekker gegeten.

Een ding is zeker en dat is dat ik altijd behoorlijk last heb van een jetlag. Vroeger dacht ik eigenlijk dat jetlag onzin was, maar nu ik zelf last heb van het tijdverschil weet ik waar de mensen al die tijd over geklaagd hebben. Constant het gevoel dat je moe bent, maar zodra je op bed ligt valt er gewoon totaal niet te slapen. Ach ja even doorzetten de eerste paar dagen.

Zaterdag vroegwakker gewordenom de hele dag de belangrijkste tempels van Bangkok te bezoeken. Wel erg wennen hoor die tropische hitte, nadat je de vrieskou in Nederland gewend was. Rustig aan in de schaduw lopen en veel water drinken is het recept om hier de hele dag te kunnen lopen. Uiteindelijk heb ik drie van de vier tempels bezocht die ik wilde zien. Als eerste heb ik Wak Saket bezocht, vervolgens ben ik doorgegaan naar Wat Pha Kraew. Dit is Thailands mooiste en drukbezochtste tempel. Daarna ben ik naar de zelfde markt gegaan als waar ik vorig jaar met Mikolaj en Dick Paul een boottochtje over de Khlongs heb geboekt. En ja hoor hetzelfde vrouwtje die ons de vorige keer een reis heeft aangesmeerdsprak me dit keer weer aan, wel grappig. Dit keer heb ik geen tocht bij haar geboekt, maar de ferry naar de overkant genomen om naar Wat Arun te gaan.

Na al dat gewandel verdienen de voetjes wel een lekkere voetmassage. Overal langs Khao San Road zijn vele massage salons te vinden. Heerlijk na een dag vol gewandel om zo'n heerlijke voetmassaage te krijgen.

Vandaag zondag ga ik het lekker rustig aan doen. Vanavond ga ik eten in het hoogste gebouw van Bangkok. De Baiyoke sky hotel. Daarna ga ik door naar China town, want er wordt hier uitbundig chinees nieuwjaar gevierd. Morgen ga ik weg uit Bangkok, zoals het weer er nu uitziet ga ik naar een strand (Koh Chang), mocht het snel veranderen dan ga ik richting het noorden..

Groetjes allemaal uit Bangkok

Chok dee