Na mijn laatste paar dagen in Vietnam doorgebracht te hebben ben ik weer aangeland in Thailand. Ik heb mijn laatste paar dagen in Vietnam niet stilgezeten. Moet eerlijk zeggen dat ik wel een beetje teleurgesteld was dat ik Saigon moest verlaten, want het is echt een geweldige stad, maar niet getreurd, want het is geen straf om Saigon te verlaten voor het modernere Bangkok. Bovendien kan ik niet meer wachten om eindelijk weer Thais te eten, de thaise keuken is toch wel de beste van de wereld.

Mijn laatste paar dagen in Saigon heb ik niet veel anders gedaan, dan wat ik al die tijd heb gedaan. Beetje rondhangen en de stad verkennen, ook ben ik bij een aantal vietnamezen thuis geweest, bizar was dat 1 daarvan een kamer deelde met 7 mensen, terwijl de kamer niet groter was dan 6m x 2,5m. Dit alles om kosten te besparen, want het loon wat sommige hier verdienen is echt drastisch laag.

Na een tijd in de stad gehangen te hebben werd het maar eens tijd om weer op pad te gaan. Had al een tijd niet meer geluierd op het strand, dus besloot ik een bus te pakken naar het dichtsbijzijnde strand van Saigon: Vung Tau. Het is moeilijk is om Vung Tau te beschrijven, ik denk dat het ooit een prachtig en rustig strand was, maar aangezien het zo dichtbij Saigon gelegen is, is het voor de inwoners de ideale plek voor een dagtrip om te relaxen. Hierdoor is Vung Tau een commercieel centrum geworden wat volgebouwd is met hotels en het strand lijkt wel een drukke winkelstraat. Het strand loopt over van de straatventers en motors die over het strand rijden om hun spullen te kunnen verkopen. Ontspannen is het strand dus niet, maar je hoeft je niet druk te maken dat je hier verhongert, want echt alles kan a la minute hier voor je neus op strand worden bereidt. Het strand is wel mooi en breed, met uitzicht op eilanden die zich uit de zee verrijzen daarnaast is de zee rustig en daardoor ideaal om in te zwemmen. Samenvattend Vung Tau is een strand waar je niet hoeft te komen om te ontspannen, maar absoluut wel een leuke ervaring om deze hectiek op het strand mee te maken.

In de omgeving van Saigon bevinden zich de Cu Chi tunnels, een groot ondergronds tunnelcomplex die de vietnamezen gebruikt hebben om te strijden tegen de amerikanen, voordat ik naar de tunnels ging heb ik eerst een bezoek gebracht aan de prachtige Cau Dai tempel. Het Cau Dai is een geloof waar ik zelf nog nooit eerder van gehoord had, maar het is een geloof dat 2 miljoen mensen in Vietnam belijden. Het Cau dauisme combineert de 4 geloven: Christendom, Boedhisme, Taoisme en Confucianisme. Aanhangers van deze 4 geloven komen bij elkaar in deze tempel en discussieren het geloof met elkaar. Wat mij aangaat een prima opzet om de basisprincipes van deze geloven met elkaar te combineren. Bovendien is de tempel echt prachtig om te bezoeken in tegenstelling tot alle andere tempels die ik in Vietnam heb bezocht. Het was zeer bijzonder om een dienst van deze tempel te kunnen aanschouwen, ik denk dat je dat wel kunt zien op de foto's.

Na mijn bezoek aan Cau Dai was het tijd voor de Cu Chi tunnels. Cu Chi is gelegen in de jungle en onder de grond is een uitgebreid stelsel van meer dan 200 km aan tunnels. Na een uitgebreide rondleiding door dit gebied heb ik weer meer respect gekregen voor de Vietnamezen, na alles wat zij hier tijdens de oorlog hebben meegemaakt hebben ze het land toch wel weer snel en goed opgebouwd en zijn zelfs nog open minded tegenover de westerse wereld, echt petje af. De Cu Chi tunnels zijn echt heel erg nauw, zelf heb ik 40 meter door de tunnels gekropen en dat vond ik meer dan genoeg, aangezien het in de tunnels ook erg heet is en ik veel te breed ben voor de tunnels haha. Verder heb ik veel van de vietnamese zelgemaakte boobytraps gezien en aanschouwd hoe de vietnamezen van de niet ontplofte bommen en ammunitie van de amerikanen omtoveren tot wapens.

Mijn laatste dagen in Vietnam heb ik doorgebracht in de Mekong Delta. De Mekong Delta is een groot gebied waar de rivier de Mekong zich splitst in vele rivieren om vervolgens uit te monden in de zee. Een prachtig gebied met veel water en kleine rivierdorpen en drijvende markten en onaangetaste jungle. Ik heb gekozen om naar Can Tho te gaan op aanraden van een nederlandse die ik in Hanoi had ontmoet en zelf leek het mij ook de perfecte uitvalbasis om de Mekong Delta te verkennen. Can Tho op zich zelf verschilt niet veel van ieder andere Vietnamese stad: veel motors, franse gebouwen, druk en overal eten. Daarom heb ik iedere dag een boot gehuurd om de omgeving te verkennen. Prachtig om met een kleine motorboot door de smalle kanalen van de Mekong te varen, dwars door dorpen langs de rivier of door de jungle. De mensen langs de rivier leven in erg simpele huizen en leven van wat de rivier hen biedt. De grond in de Mekong is erg vruchtbaar dus kunnen de mensen alles zelf verbouwen. Ik ben bij iemand thuis geweest die in zijn tuin alle vruchten verbouwde, een oude oorlogsveteraan die een lap grond heeft gekocht en daar een tuin van heeft gemaakt en deze aan toeristen tentoonstelt voor noppes. Uiteraard wel een vruchtensalade bij hem gegeten en het fruit was echt enorm lekker, heb vele nieuwe fruitsoorten hier gegeten. Tijdens mijn verblijf ook nog eens verslaafd geraakt aan Nuoc Mie of te wel sugarcane juice, in Can Tho hebben ze echt de beste sugarcane die ik ooit gedronken heb. Nu we het toch over eten en drinken hebben, in Can Tho heb ik voor het eerst in mijn leven slang gegeten en het was echt verrassend lekker. Echt het lekkerste vlees wat ik ooit gegeten heb. Heb van veel vietnamezen gehoord dat hond en rat nog lekkerder is, maar hond ga ik nooit en te nimmer proberen en voor rat was het helaas te laat.

Na mijn verblijf in Can Tho weer terug naar mijn hometown Saigon om daar de laatste 2 dagen te wachten op mijn vlucht naar Bangkok. Gedag gezegd tegen de mensen die ik hier heb ontmoet en voor de laatste keer een rondje door de stad gemaakt en nog wat t-shirts ingeslagen aangezien het hier echt spotgoedkoop is. Mijn laatste avond was ik zo dom om natuurlijk weer wat nieuwe gerechten te proberen, slakken en schelpen stonden op mijn menu. Slak viel mij wat tegen, maar de schelpen waren echt ontzettend lekker, helaas kon mijn maag deze maaltijd niet aan, wat resulteerde dat omstreeks 11uur pm een voedselvergiftiging het resultaat was. Lekker als je de volgende dag een vlucht heb om 8 uur ‘s ochtends en je de hele nacht in de weer ben met naar de wc te lopen. Maar ja niet alle momenten tijdens het reizen zijn leuk. Als een zombie de volgende dag naar het vliegveld en zo snel mogelijk naar Thailand waar je van het eten geen voedselvergifting krijgt. Echt hoor, het Vietnamese eten is bij vlagen goed, alleen het eten op straat is soms gewoon niet schoon voor ons westerlingen wat resulteert met een avondje verblijven boven de wc pot, erg jammer.

Ben nu al een aantal dagen in Thailand om te wachten op Mikolaj die wat avonturen met mij gaat beleven. Zal binnenkort even een update doen van mijn avonturen in Thailand, want heb echt een paar super dagen achter de rug.